Coach Wilma past vol enthousiasme de provocatieve tip van de vorige keer toe.
Als Mascha haar vraagt wat ze nu toch moet doen en of coach Wilma niet een tip heeft, zwijgt coach Wilma even, vertrekt haar gezicht en roept: ‘Verdorie! Ik heb net iets bedacht en nu ben ik het alweer vergeten! Sorry.’
Mascha kijkt haar verwachtingsvol aan: ‘Neem even de tijd.’
Coach Wilma kan haar lachen nauwelijks bedwingen maar zwijgt weer even en zucht haar longen uit haar lijf. ‘Sorry’, zegt ze, ‘Ik weet dat het briljant was! Iets wat je leven kan redden en al je problemen op kan lossen. Wat was het ook al weer? Ik weet het niet
meer.’ zegt ze met een grote lach op haar gezicht.
Mascha moet nu ook lachen: ‘Oké, ik begrijp de boodschap, ik moet zelf een oplossing vinden.’
Coach Wilma slaakt nu een echte zucht, van verlichting en knikt ondersteunend. ‘Hoe zou je kunnen leren luisteren?’
Mascha kijkt haar bevreemd aan: ‘Luisteren? Dat doe ik toch al?’
Ze lacht: ‘Jij lijkt me eerder degene die moet luisteren.’
Coach Wilma voelt zich betrapt. Ze is te snel met haar eigen oplossingen gekomen. Dat irriteert haar maar ze laat niets
merken.
Ze zegt: ‘Daar heb jij een punt. Waar denk je zelf aan?’
Ondertussen voelt ze de ergernis en schaamte in haar opborrelen. ‘Weg jullie!’ maant ze in stilte.
Na het gesprek met Mascha vraagt coach Wilma zich af of er in provocatief coachen ook een manier is om met haar eigen schaamte en irritatie om te gaan.
Voor al die coaches die zich soms ergeren aan zichzelf en zich betrapt voelen door de klant heb ik een provocatieve tip.
Natuurlijk ook heel geschikt voor niet coaches. Want is het niet heel menselijk om je te ergeren, je te schamen, je betrapt
te voelen?
Deze tip helpt je de schaamte voorbij te gaan:
