Ik haal adem om mezelf voor te stellen aan de groep. ´Ik heb een vraag´, zegt een deelneemster.
´Ik ben nog niet eens begonnen!´roep ik verontwaardigd.
´Ja, maar toch een vraag: heb je wel eens een klap gekregen?´
De deelneemster kijkt triomfantelijk in het rond.
Pardon? Wat? Hoe? Een klap?
O ja, ze hebben van te voren de video bekeken over provocatief coachen. Blijkbaar roept dat wat emoties op.
Nee, geslagen ben ik niet.
Ik kan de deelnemers ook wel laten ervaren waarom niet. Ook niet als ik mijn humor inzet om mijn klanten los te weken van hun vaste overtuigingen. (Ja, wat dacht je? Ik ben natuurlijk gewoon ook heel aardig!)
De angst de klant boos te maken
Het puzzelt me wel eens: de angst die professionele begeleiders hebben om de klant tegen het hoofd te stoten, door grapjes te maken.
Wat zou er allemaal achter kunnen zitten?
Ik heb het ze gevraagd en inmiddels weet ik wel wat ze het meeste dwarszit.
- Angst dat de klant slecht over je gaat spreken (en jij dus je klant en wie weet de opdrachtgever kwijt raakt. Slecht voor je reputatie en je inkomen)
- De eigen waarden worden geschonden doordat je de klant ogenschijnlijk niet serieus neemt (en je moet dus altijd je klant serieus nemen)
Maar werkt het ook zo in praktijk? Wordt die angst wel eens bewaarheid? Zeker is dat de opvattingen van wat geod coachen is en wat de klant nu eigenlijk dient flink ter discussie staan.
